انجمن علمی جراحی مغز و اعصاب

ساب دورال هماتوما

07 آذر 1403
زمان مطالعه: 2 دقیقه
23 بازدید
ساب دورال هماتوما

خلاصه مقاله

پاتولوژی رایج در جراحی مغز و اعصاب است که اغلب با عوارض و مرگ و میر قابل توجهی همراه است و گاهی اوقات برای تخلیه نیاز به عمل جراحی  دارد.و  از علایم ان می توان به ،افت فشار خون داخل جمجمه، آتروفی مغزی، یا ناهنجاری عروق مغزی پاره شده (آنوریسم، ناهنجاری شریانی وریدی،) اشاره کرد

#پاسخ_کیس
#Non_traumatic_SDH

▫️تعریف کلی:
Subdural Hematoma
aSDH
پاتولوژی رایج در جراحی مغز و اعصاب است که اغلب با عوارض و مرگ و میر قابل توجهی همراه است و گاهی اوقات برای تخلیه نیاز به عمل جراحی  دارد.و  از علایم ان می توان به ،افت فشار خون داخل جمجمه، آتروفی مغزی، یا ناهنجاری عروق مغزی پاره شده (آنوریسم، ناهنجاری شریانی وریدی،) اشاره کرد
Non traumatic SDH
  زیرمجموعه ای نادر از بیماری با aSDH خود به خود است که با پاره شدن آنوریسم همراه است و منجر به خونریزی  subarachnoidمی شود همچنین در این مورد پارگی آنوریسم Internal carotid artery،  PCOM شایع ترین هستند و تقریباً 50٪ کیس ها را تشکیل می دهند  به خصوص در نقاطی که عنکبوتیه بسیار نازک باشد و یا در مواردی که چسبندگی بین آنوریسم کورتیکال و عنکبوتیه وجود داشته باشد.و آنوریسم MCA قشر کمتر شایع است.


▫️کیس مورد بررسی یک خانم ۷۱ساله بوده که با سردرد و استفراغ و بدون سابقه فشار خون و مصرف داروی خاصی به درمانگاه مراجعه کرد او از سابقه ۲سردرد ناگهانی یکی در ۲هفته و دیگری در ۶ هفته گذشته شکایت داشت ، CT بیمار نشان داد که  دارای aSDHs در لوب تمپورال چپ با MLSبوده است.
آزمایش‌های اولیه نورمال بود. با توجه به علت ناشناخته بودن aSDH غیر تروماتیک، CTA انجام شد و یک آنوریسم داخل جمجمه در انشعاب دیستال M1 شریان میانی مغزی چپ یافت شد Emergent craniotomy همراه با تخلیه هماتوم در سمت چپ مغز انجام شد. آنوریسم داخل جمجمه ای در شریان مغزی میانی چپ در این عمل تحت جراحی قرار گرفت. و همچنبن چسبندگی های آشکاری در حین عمل بین آنوریسم و غشای عنکبوتیه مشاهده شد و بیمار بعد از دو هفته با بهبودی ترخیص شد.

▫️بررسی سایر مقالات مروری و درمان:
مروری بر گزارش های که به aSDH ناشی از آنوریسم پرداختند نشان میدهد که در  این موارد سردرد شایع ترین علامت اولیه است. و با این حال،کما، استفراغ و حالت تهوع نیز به عنوان علائم  ثانويه گزارش شدهاست.و DSA روش تشخیصی ترجیحی است زیرا قادر به ردیابی محل آنوریسم و شناسایی رابطه بین آنوریسم و شریان مجاور است. با این حال،خطر نشت ماده radiocontrast در طول روش های DSA وجود دارد. درمقایسه با,CTA,DSA,  بازه زمانی تشخیصی کوتاه‌تری دارد و به ویژه برای بیماران بدحال مفید است گزینه های درمانی برای aSDH شامل رفع فشار، تخلیه هماتوم، ventricular drainage در کنار درمان محافظه کارانه پیشنهاد شده است.  در صورت عدم وجود نقص انعقادی می توان از  EVD استفاده کرد. با این حال،  جراحی the compressiveوتخلیه هماتوم برای جلوگیری از پیامدهای نامطلوب مانند نقص حرکتی یاحسی توصیه می شود. اگر چه یک مورد نادر برای aSDH است، اما آنوریسم باید  به عنوان تشخیص علت غیر تروماتیک در نظر گرفته شود.
https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC7402739/

گردآورنده: دکتر نیکو سپهریان

مارا به دوستان خود معرفی کنید🌱
🆔 @Neurosurgery_association
🆔 @Neurosurgeryassociation
🆔Linkedin
🆔neuro-surgery.info

مقالات مرتبط

10 آبان 1402
2 دقیقه

سیستم های رباتیک جراحی های استریوتاکتیک پیچیده را تسهیل می کنند

سیستم های رباتیک جراحی های استریوتاکتیک پیچیده را تسهیل می کنند

13 تیر 1402
2 دقیقه

سندروم یا بیماری تقاطع

سندرم تقاطع وضعیتی است که قسمت اول بداکتور پولیسیس لونگوس و اکستانسور پولیسیس برویسو دومکستانسور کارپی رادیالیس برویس/اکستانسور کارپی رادیالیس لانگوس, اکستنسورهای خلفی مچ را تحت تاثیر قرار می دهد.اصطکاک مکرر در محل اتصال که در آن تاندون‌های کمپارتمان اول خلفی از روی کمپارتمان دوم عبور می‌کنند و تنوسینوویت ایجاد می‌کنند. این درد در ناحیه پروگزیمال و پشتی استیلوئید رادیال یا در فاصله 4 تا 6 سانتی‌متری نزدیک به توبرکل لیستر مشاهده می‌شود.  این سندرم معمولاً نتیجه تمرینات یا فعالیت های مکرر اکستنشن و فلکشن است. معمولاً در فعالیت های ورزشی مانند قایق رانی، اسکی، ورزش ها با راکت و اسب سواری دیده می شود. سندرم تقاطع یک تشخیص بالینی است، سونوگرافی اسکلتی عضلانی می تواند آن را تایید کند. مراحل اولیه تشخیص شامل معاینه فیزیکی متمرکز از آرنج، مچ دست و دست است.فناوری اولتراسوند پزشکی اسکلتی عضلانی در تشخیص و درمان می تواند کمک کند.معاینه 4 تا 6 سانتی‌متری نزدیک به توبرکل لیستر قابل لمس باشد. کرپیتوس یک یافته بسیار رایج و مختص سندرم تقاطع در معاینه است.هنگام انجام تشخیص افتراقی، پروناسیون مقاوم که منجر به ایجاد مجدد درد بیمار می‌شود، همراه با یافته‌های قابل لمس کرپیتوس در حدود 2 تا 3 سانتی‌متر پروگزیمال استیلوئید رادیال، می‌تواند به تمایز تنوسینوویت سندرم دکوروان کمک کند. درمان، مدیریت محافظه کارانه با استراحت و اصلاح فعالیت است.  تزریق کورتیکواستروئید و پرولوتراپی تحت هدایت سونوگرافی ازگزینه های تزریقی هستند، اروهای ضد التهابی در آسیب های حاد و تسکین درد مفید باشند. داروهای رایج ایبوپروفن، ناپروکسن، ملوکسیکام یا دیکلوفناک هستند.  به طور معمول استراحت و اصلاح فعالیت موثرتر خواهد بود. دبریدمان و رهاسازی توسط جراحی اندیکاسیون دارد.

0 لایک
0 نظر
دانلود

نویسندگان

خانه

دوره‌های آموزشی

مقالات

حساب کاربری