نتایج بی حرکتی هاله برای شکستگی ستون فقرات گردنی

خلاصه مقاله
این مطالعه با هدف ارزیابی عوارض و پیامدهای بیحرکتی هاله در بیماران مبتلا به شکستگی ستون فقرات گردنی که در مرکز ترومای سطح I تحت درمان قرار گرفتند، انجام شد. یک ارزیابی گذشته نگر از 189 بیمار تحت درمان با هاله از آگوست 2000 تا فوریه 2016 انجام شد
#با_مقاله_درس_بخوانیم
#نتایج_بی_حرکتی_هاله_برای_شکستگی_ستون_فقرات_گردنی
🔰این مطالعه با هدف ارزیابی عوارض و پیامدهای بیحرکتی هاله در بیماران مبتلا به شکستگی ستون فقرات گردنی که در مرکز ترومای سطح I تحت درمان قرار گرفتند، انجام شد. یک ارزیابی گذشته نگر از 189 بیمار تحت درمان با هاله از آگوست 2000 تا فوریه 2016 انجام شد.
🔰اطلاعات دموگرافیک، مکانیسم آسیب، سطح و نوع شکستگی ستون فقرات، طول بیحرکتی هاله، عوارض مرتبط با بی حرکتی هاله و طول مدت پیگیری بیمار جمع آوری شد. در مجموع 189 بیمار شناسایی شدند که 121 نفر (64%) برای مدیریت شکستگی های ستون فقرات گردنی هاله دریافت کردند.
🔰میانگین سنی 50.8 سال، با 10.7٪ شکستگی های پایدار C1، 71.1٪ شکستگی C2، و 18.2٪ شکستگی ستون فقرات زیر محوری (C3-C7) بود. 47.1 درصد از شکستگی های گردنی فوقانی یا ادنتوئید یا شکستگی جلاد بودند.
🔰25.1 درصد از بیماران دچار شکستگی های متعدد گردنی بودند. در آخرین پیگیری، 81 درصد از بیماران شکستگیهایی را با تراز خوب، حداقل درد پشت سر گذاشتند و به فعالیتهای عادی بازگشتند.
نرخ مرگ و میر 8.3 درصد بود که میانگین سنی گروه مرگ و میر 64.7 سال بود.
🔰استفاده از تثبیت هاله برای شکستگی های ستون فقرات گردنی منجر به موفقیت بالینی در 81 درصد از بیماران شد، عوارض در بیماران سالمند کمتر از آنچه قبلاً در مقالات گزارش شده بود.
🔰جلیقه هاله ای که توسط ژاکلین پری در دهه 1950 معرفی شد، به نشانه مراقبت های غیرجراحی برای مدیریت ترومای گردنی تبدیل شده است.
📎 منبع
گرد آورنده: دکتر آسیه کفاشباشی
ادیتور: دکتر مهدی مهماندوست
مارا به دوستان خود معرفی کنید…🌱
🆔@NeurosurgeryAssociation
🆔@Neurosurgery_associatio
مقالات مرتبط
عصب واگ چیست؟ Vagus Nerve
عصب واگ، عصب زوج ۱۰ مغزی است که از ساقه ی مغز، بخش مدولا منشا میگیرد…
کنسر غده پینه آل
غده پینهآل یا غده کاجی یا غده اپیفیز یا غده صنوبری تودهٔ بافتی مخروطیشکل کوچکی است که در خط وسط مغز، در قسمت فوقانی مرز خلفی بطن سوم قرار دارد. در نمای تاجی، غده در زیر چنبره جسم پینه ای و بالا و خلف تکتوم مغز میانی قرار دارد. این غده درونریز و متشکل از سلولهای پینهآل و بینابینی میباشد و در عمق مغز (دیانسفال) و در بین دو نیمکره چپ و راست مخ قرار دارد. هورمون ملاتونین و سروتونین را ترشح میکند. سلول های اصلی غده صنوبری پینه آلوسیت ها هستند. ساختارهای تشریحی مهم در مجاورت غده صنوبری عبارتند از: قدامی: بطن سوم - قدامی فوقانی: هسته هابنولار - فوقانی: وریدهای داخلی مغز، ورید جالینوس ، استریا مدولاریس، چنبره جسم پینه ای و velum interpositum - خلفی تحتانی: مخزن مخچه فوقانی - پایین: کولیکول های فوقانی مغز میانی - قدامی تحتانی: کمیسور خلفی. علت تومورهای غده صنوبری بر اساس طبقه بندی هیستوپاتولوژیک: تومورهای پارانشیم صنوبری - پینهوسیتوم - تومور پارانشیم پینه آل با تمایز متوسط - پینهئوسیتوم - تومور پاپیلاری ناحیه پینه آل - تومورهای سلول زایا - تومورهای سلول زایای ژرمینوماتوز - تومورهای سلول زایای غیر ژرمینوماتوز - کارسینوم جنینی - تراتوم نابالغ و بالغ ، ... می توان نام برد. تومورهای سلول زایا با سندرم کلاین فلتر، سندرم داون و نوروفیبروماتوز نوع 1 ارتباطی وجود دارد. هم چنین بر اساس هیستواتولوژی پینه آل را می توان به :پینهئوسیتوم - تومورهای پارانشیمی پینه آل با تمایز متوسط - تومور پاپیلاری ناحیه پینه آل - پینئوبلاستوم - ژرمینوما تقسیم بندی کرد. تظاهرات بالینی برای همه تومورهای ناحیه پینه آل ثانویه به هیدروسفالی انسدادی و فشرده سازی تکتوم است مانند : هیدروسفالی - سه گانه کوشینگ - تورم دو طرفه عصب بینایی - فلج دو طرفه عصب ششم - فشرده سازی تکتوم (سندرم پارینو) - اختلال در دید رو به بالا و دید رو به پایین - فشرده سازی مرکز نگاه عمودی در هسته بینابینی medial longitudinal fasciculu - تفکیک نور نزدیک - فشرده سازی هسته پرتکتال در کولیکول فوقانی - نیستاگموس همگرایی - جمع شدن پلک - آسیب به رشته های فوق هسته ای عصب سوم در مغز میانی خلفی. از تست های تشخیصی شامل AFP، b-HCG و آلکالین فسفاتاز جفتی می باشند. تجزیه و تحلیل CSF، که در صورت عدم وجود هیدروسفالی یا با پونکسیون کمری، برای اکثر تومورها مفید است. تصویربرداری : (MRI) با و بدون افزایش گادولینیوم استاندارد طلایی ارزیابی تومورهای ناحیه پینه آل است. با این حال، اگر در دسترس نباشد، CT ( کلسیفیکاسیون در غده صنوبری بزرگسالان )، آنژیوگرافی و سونوگرافی (در نوزادان) نقش دارند. متاستاز CSF را می توان در پینئوبلاستوما (متاستاز دیستال ) و در ژرمینوم ها (متاستاز پروگزیمال) مشاهده کرد. برای درمان : در صورت عدم وجود هیدروسفالی --> تومور مارکرهای به دست آمده --> در صورت مثبت بودن --> درمان براساس آسیب شناسی: • اگر تشخیص منفی : بیوپسی (استریوتاکتیک، آندوسکوپی). یا رزکسیون (بر اساس یافته های اولیه رادیوگرافی یا یافته های پاتولوژی) • در صورت وجود هیدروسفالی --> انحراف مایع CSF؛ بهترین گزینه آندوسکوپی ونتریکولوستومی سوم (همیشه در طول ETV بیوپسی رااز قسمت خلفی بطن سوم انجام دهید) --> ونتریکولوستومی آندوسکوپی سوم برداشتن و جراحی: تمام تومورهای پارانشیم پینه آل, تراتوم بالغ, تومور باقیمانده پس از شیمی درمانی + رادیوتراپی تشخیص های افتراقی:ضایعات غیر نئوپلاستیک کیستیک- کیست پینه آل - cavum veli interpositum - کیست عنکبوتیه - تومورهای پارانشیم صنوبری - تومورهای سلول زایا - تومورهای ناحیه پینه آل تومور می تواند منجر به عوارض مختلفی شود: اختلال عملکرد هیپوتالاموس و غدد درون ریز - اختلال در عملکرد حرکت خارج چشم - خونریزی - انفارکتوس وریدی - تشنج - همی پارزی - آتاکسی