انجمن علمی جراحی مغز و اعصاب

بیماری مننژیوما

05 مرداد 1403
زمان مطالعه: 2 دقیقه
251 بازدید
بیماری مننژیوما

خلاصه مقاله

مننژیوما یک نوع تومور مغزی است که از بافت های مننژهای مغز (پوشش‌های مغز) تشکیل شده است. این تومورها معمولاً از بافت‌های پوششی مغز (مننژها) شروع می‌شوند و می‌توانند به شکل‌های مختلفی در مغز ظاهر گردند.

#با_مقاله_درس_بخوانیم
#مننژیوما

🔰مننژیوما یک نوع تومور مغزی است که از بافت های مننژهای مغز (پوشش‌های مغز) تشکیل شده است. این تومورها معمولاً از بافت‌های پوششی مغز (مننژها) شروع می‌شوند و می‌توانند به شکل‌های مختلفی در مغز ظاهر گردند.

🔰مننژیوماها می‌توانند در سه نوع اصلی ظاهر شوند: مننژیومای خوش خیم (بیشترین تعداد)، مننژیومای خوش خیم با تغییرات بدخیم و مننژیومای بدخیم (کمترین تعداد):

1. مننژیومای خوش خیم: این نوع تومور مننژیوما بیشترین تعداد را تشکیل می‌دهد. آنها معمولاً از بافت‌های پوششی مغز (مننژها) شروع می‌شوند و به طور عمومی رشد کنندگی آهسته‌تری دارند. این نوع تومورها در بیشتر موارد خوش خیم هستند و اغلب قابل درمان می باشند.

2. مننژیومای خوش خیم با تغییرات بد خیم: این نوع تومورها نیز از بافت‌های پوششی مغز (مننژها) شروع می‌شوند، اما دارای تغییرات بد خیم بیشتری هستند. این تغییرات ممکن است شامل رشد سریع‌تر تومور، نفوذ به بافت‌های اطراف مغز و احتمال بالاتر عود تومور پس از درمان باشد.

3. مننژیومای بدخیم: این نوع تومورها کمترین تعداد را تشکیل می‌دهند و بیشترین خطر را دارند. آنها معمولاً سریع‌تر رشد می‌کنند و به بافت‌های اطراف مغز نفوذ می‌کنند. درمان مننژیومای بدخیم ممکن است شامل جراحی، رادیوتراپی و شیمی درمانی باشد.

🔰علائم و نشانه‌های مننژیوما ممکن است شامل سردرد، تاری دید، تشنج، کاهش قدرت حافظه، تغییرات در رفتار و اختلالات حرکتی باشد. لازم است بدانید که تشخیص و درمان مننژیوماها بستگی به مشخصات هر بیمار و ویژگی‌های تومور دارد.

🔰برای تشخیص مننژیوما، انجام تصویربرداری مغزی مانند MRI و CT scan ضروری است. درمان مننژیوما معمولاً شامل جراحی برای برداشتن تومور، رادیوتراپی و/یا شیمی درمانی است.

✍پدیدآورنده: دکتر مریم سرحدی

📚منبع:
-Principles and Practice of Neuro-Oncology

-Handbook of Neuro-Oncology Neuroimaging


✨شکوه دنیای اعصاب در انجمن علمی دانشجویی جراحی اعصاب
با ما همراه باشید.✨

🆔English:@NeurosurgeryAssociation
🆔Persian:@Neurosurgery_Association

مقالات مرتبط

25 مرداد 1402
2 دقیقه

درک فرایند های انکوژنیک با فناوری های پروتئومیکس

فناوری‌های omics درک پیشرفته‌تری از فرآیند انکوژنیک ( ایجاد تومور) ارائه می‌کنند و موفقیت درمان های بالقوه را بیان میکنند.

12 تیر 1402
2 دقیقه

سندرم تونل کارپال

سندرم تونل کارپال در اثر گیرافتادگی و فشرده شدن عصب median در داخل تونل کارپ ایجاد میشود. سندرم با درد در دست، بی حسی و گزگز دست و انگشتان، کاهش قدرت دست در گرفتن اجسام بطور کلی اختلال در عملکرد مچ دست مشخص می شود. عوامل خطر CTS عبارتند از: حرکات تکراری مچ و انگشتات دست،شکستگی، در رفتگی و ضربه دیدن استخوان‌های مچ دست، وجود تومور یا کیست در بدن، آرتروز، دیابت، فشار خون بالا، تیروئید کم کار یا پر کار، بیماری‌های خود ایمنی نظیر آرتریت روماتوئید، جمع شدن آب در بدن که بیش‌تر در دوران بارداری یا یائسگی اتفاق می‌افتد، ابتلا به بیماری‌های سیستمیک نظیر اختلالات کلیه، نارسایی کبد، بیماری‌های خونی و …کمبود ویتامین گروه ب، اعتیاد به الکل، چاقی، ابتلا به بیماری‌های عفونی، مواجهه با مواد سمی صنعتی و شیمیایی، پیشینه خانوادگی یا ارثی بودن، حوادث آسیب‌زا.تشخیص CTS از طریق ارزیابی های پزشکی و آزمایش های الکتروفیزیولوژیک انجام می شود. تشخیص بالینی CTS، احساس بی‌حسی یا تورم روی دست پس از بیدار شدن بدون اینکه ورم قابل توجهی داشته باشد. و ممکن است درد شدیدی را از مچ دست که به شانه گسترش می‌یابد، همراه با سوزن سوزن شدن در دست و انگشتان احساس کندکه پس از تکان دادن دست، درد از بین می‌رود. مرحله پیشرفت CTS در بیمار بروز علائمی در روز پس از یک فعالیت تکراری در ناحیه دست یا مچ می‌شود یا موقعیت خاصی را برای مدت طولانی حفظ میکند. تستهای تشخیصی Phalen test - Durkan test -Tinel test و پاراکیلینیکی EMG وNCV انجام می شود.از طرفی روش های جراحی شامل جراحی های آزاد و آندوسکوپی است.تشخیص های افتراقی که مربوط به گردن هستند و در این بیماری مطرح است و علائم مشابه می دهند شامل  herniation disk of the cervical spine و rib cervical می باشد.برای درمان سندروم تونل کارپال ابتدا از wrist splint و NSIAD استفاده می شود. تزریق موضعی کورتیکواسترویید نیز مفید است. اندیکاسیون های جراحی  آزادسازی تونل کارپال: عدم پاسخ به درمان غیر جراحی-اتروفی تنار-بی حسی یا پارستزی مداوم- درخانم های باردار تنها از درمان غیر جراحی استفاده می شود زیرا بیماری پس از بارداری برطرف می گردد. عمل جراحی به دو روش آزادسازی به روش بازو جراحی اندوسکوپیک میباشد.هر چند که علائم سندرم ممکن است بلافاصله بعد از عمل جراحی کاهش یابد، اما بهبودی کامل بعد از عمل جراحی تونل کارپال می‌تواند ماه‌ها طول بکشد.

0 لایک
0 نظر
دانلود

نویسندگان

خانه

دوره‌های آموزشی

مقالات

حساب کاربری