ویکتور هورسلی
خلاصه مقاله
ویکتور هورسلی، (متولد ۱۴ آوریل ۱۸۵۷، لندن – درگذشت ۱۶ ژوئیه ۱۹۱۶، آماره، عراق)، او هنگام خدمت به عنوان جراح صحرایی برای ارتش بریتانیا در بین النهرین در طول جنگ جهانی اول بر اثر گرمازدگی درگذشت.
#مشاهیر_نوروساینس
🔰سر ویکتور هورسلی
🔰جراح بریتانیایی
🔰معرفی: سر ویکتور هورسلی، (متولد ۱۴ آوریل ۱۸۵۷، لندن – درگذشت ۱۶ ژوئیه ۱۹۱۶، آماره، عراق)، او هنگام خدمت به عنوان جراح صحرایی برای ارتش بریتانیا در بین النهرین در طول جنگ جهانی اول بر اثر گرمازدگی درگذشت.
🔰حرفه پزشکی: فیزیولوژیست و جراح مغز و اعصاب بریتانیایی که برای اولین بار تومور ستون فقرات را برداشت (۱۸۸۷). او همچنین مطالعات ارزشمندی در مورد فعالیت تیروئید، پیشگیری از هاری و عملکرد نواحی موضعی مغز انجام داد. با برداشتن غدد تیروئید میمون ها، او توانست (1883) نقش غده را در تعیین سرعت رشد، تکامل و متابولیسم بدن و اختلال در عملکرد تیروئید را به عنوان علت میکسدم (بیماری که با تورم خشک و مومی مشخص می شود) و کرتینیسم مشخص کند. به عنوان منشی کمیسیون دولتی (1886) که برای مطالعه اثربخشی واکسن هاری لویی پاستور منصوب شد، هورسلی نتایج پاستور را تأیید کرد و رهبری کرد.او تکنیک های عملی را توسعه داد که عمل جراحی مغز را به یک واقعیت عملی تبدیل کرد و تا سال 1890، توانست 44 عمل موفقیت آمیز را گزارش کند. او در سال 1902 لقب شوالیه را دریافت کرد. شناخته شده ترین نوآوری او دستگاه هورسلی کلارک است که در سال 1908 به همراه رابرت اچ. کلارک برای انجام جراحی به اصطلاح استریوتاکتیک ساخته شد که به موجب آن مجموعه ای از مختصات عددی دقیق برای تعیین مکان هر ساختار مغز استفاده می شود.
گردآورنده: دکتر مهرشاد مهردادیان
مارا به دوستان خود معرفی کنید…🌱
🆔@NeurosurgeryAssociation
🆔@Neurosurgery_association
مقالات مرتبط
ناهنجاری کیاری
ناهنجاری کیاری یک وضعیت است که در آن بافت مغز به داخل کانال نخاعی گسترش مییابد. این وضعیت زمانی رخ میدهد که بخشی از جمجمه به شکلی غیرطبیعی یا کوچکتر از حد معمول خود باشد. جمجمه بر روی مغز فشار میآورد و آن را به سمت پایین میفشارد. متخصصان بهداشت و درمان ناهنجاری کیاری را به سه نوع تقسیم میکنند:
ویلیام گاورز
سر ویلیام گاورز، یک نورولوژیست برجسته در قرن نوزدهم، نقش اساسی در پیشبرد درک از اختلالات عصبی ایفا کرد. گاورز که در سال 1845 به دنیا آمد، از یک پیشینه متوسط بیرون آمد و سیر تحصیلی او، او را به دانشگاه کالج لندن هدایت کرد. او به عنوان پزشک مقیم در بیمارستان کالج لندن فعالیت کرد و بعد از آن، در سال ۱۸۷۰، اولین ثبت نام کننده در مرکز Queen Square شد و در نهایت در سال ۱۸۷۲ به عنوان پزشک کمکی افتخاری منصوب شد. گاورز به خاطر اخلاق کاری قابل توجه خود شناخته می شد و ساعات زیادی را به جنبه های مختلف عصب شناسی اختصاص می داد. مشارکت های او در این زمینه متنوع و تاثیرگذار بود. او «knee jerk» را به بالین بریتانیا معرفی کرد، که تکنیکی تشخیصی که در معاینات عصبی قابل توجه است. گاورز همچنین کمک های پیشگامی به درک اپیلپسی و بیماری های مزمن تشنجی کرد.