انجمن علمی جراحی مغز و اعصاب

سندرم براون سکوارد به دنبال زخم ضربه خنجری به ستون فقرات قفسه سینه

04 بهمن 1402
زمان مطالعه: 2 دقیقه
78 بازدید
سندرم براون سکوارد به دنبال زخم ضربه خنجری به ستون فقرات قفسه سینه

خلاصه مقاله

یک مرد ۲۸ ساله با سابقه سوء مصرف مواد مخدر، پس از یک حادثه خشونت آمیز، دچار چندین آسیب شد که منجر به تشخیص سندرم برون-سیکرد (BSS) شد. سندرم برون-سکوآرد یک شکل نادر از آسیب نخاعی ناقص است که با فلج نورون حرکتی فوقانی یک طرفه و از دست دادن پریوستپشن (آگاهی از بدن) با نقص درد و حس دمای طرف مقابل ناشی از نیم‌سوز یا آسیب جانبی به نخاع مشخص می‌شود

#با_کیس_درس_بخوانیم

#سندرم_براون_سکوارد_به_دنبال_زخم_ضربه_خنجری_به_ستون_فقرات_قفسه_سینه


🔰یک مرد ۲۸ ساله با سابقه سوء مصرف مواد مخدر، پس از یک حادثه خشونت آمیز، دچار چندین آسیب شد که منجر به تشخیص سندرم برون-سیکرد (BSS) شد. سندرم برون-سکوآرد یک شکل نادر از آسیب نخاعی ناقص است که با فلج نورون حرکتی فوقانی یک طرفه و از دست دادن پریوستپشن (آگاهی از بدن) با نقص درد و حس دمای طرف مقابل ناشی از نیم‌سوز یا آسیب جانبی به نخاع مشخص می‌شود.

🔰بیمار هوشیار بود و به صورت رو به پایین دراز کشیده بود و یک چاقو از ستون فقرات قفسه سینه‌اش بیرون زده بود. تصویربرداری توموگرافی کامپیوتری (CT) مسیر چاقو را مشخص کرد و نشان داد که از فضای بین‌لایه‌ای، بافت میانی نخاع و وارد بدن مهره در سطح T8 شده است و کانال نخاعی را طی می‌کند. با توجه به وضعیت پایدار بیمار و عدم وجود عوارض ریوی یا عروقی، مداخله جراحی مناسب تشخیص داده شد. بیمار تحت عمل جراحی فوری نوروسرجیکال برای خارج کردن سلاح تیز قرار گرفت و تصویربرداری تشدید مغناطیسی پس از عمل (MRI) نشان داد که ناحیه‌ای با سیگنال تغییر یافته در نیم‌مهره راست وجود دارد که به سمت چپ کشیده شده است.

🔰بیمار پس از یک آسیب نخاعی تروماتیک، با سندرم برون-سیکوآرد(BSS) تشخیص داده شد. بیمار قدرت عضلانی دست‌های فوقانی خود را حفظ کرد، اما کاهش قابل توجهی در سمت راست داشت که عضلات خم‌کننده لگن، صاف‌کننده زانوها و سایر عضلات خم‌کننده را تحت تأثیر قرار داد. کاهش حس لمسی مشاهده شد و از دست دادن پریوستپشن مشاهده شد. کنترل مثانه و روده باقی ماند.

🔰بررسی الکترومیوگرافی (EMG) نشان داد که آسیب شدید آکسونال وجود دارد که عمدتاً عصب رادیال چپ را تحت تأثیر قرار می‌دهد که مسئول صاف کردن مچ دست و حرکات انگشتان است. یک برنامه فشرده پزشکی فیزیکی و توانبخشی (PMR) برای ترویج بهبودی آغاز شد و یک عمل جراحی نوروررافی برای اتصال مجدد الیاف عصبی قطع شده انجام شد.

🔰بیمار برای مراقبت‌های تخصصی به مدت یک ماه به یک واحد توانبخشی بستری منتقل شد. در این مدت، بیمار روزانه جلسات فیزیوتراپی، مداخلات توانبخشی حرفه‌ای و تکنیک‌های بازآموزی حسی دریافت کرد تا درک حسی را بهبود بخشد.

🔰پس از یک برنامه 30 روزه توانبخشی بستری، بیمار پیشرفت قابل توجهی نشان داد، از جمله استقلال در انتقال‌ها (جابجایی بین وضعیت نشسته و ایستاده) و گرفتن قوی کف دست در دست چپ. بیمار سپس به یک مرکز توانبخشی دیگر منتقل شد تا روند بهبودی خود را ادامه دهد.

📚 گرد آورنده: دکتر  آسیه کفاشباشی
📎‌ منبع

✨شکوه دنیای اعصاب در انجمن علمی دانشجویی جراحی اعصاب
با ما همراه باشید.✨

🆔English:@NeurosurgeryAssociation
🆔Persian:@Neurosurgery_Association

مقالات مرتبط

05 مرداد 1403
2 دقیقه

بیماری مننژیوما

مننژیوما یک نوع تومور مغزی است که از بافت های مننژهای مغز (پوشش‌های مغز) تشکیل شده است. این تومورها معمولاً از بافت‌های پوششی مغز (مننژها) شروع می‌شوند و می‌توانند به شکل‌های مختلفی در مغز ظاهر گردند.

02 دی 1402
2 دقیقه

ویلیام گاورز

سر ویلیام گاورز، یک نورولوژیست برجسته در قرن نوزدهم، نقش اساسی در پیشبرد درک از اختلالات عصبی ایفا کرد. گاورز که در سال 1845 به دنیا آمد، از یک پیشینه متوسط بیرون آمد و سیر تحصیلی او، او را به دانشگاه کالج لندن هدایت کرد. او به عنوان پزشک مقیم در بیمارستان کالج لندن فعالیت کرد و بعد از آن، در سال ۱۸۷۰، اولین ثبت نام کننده در مرکز Queen Square  شد و در نهایت در سال ۱۸۷۲ به عنوان پزشک کمکی افتخاری منصوب شد. گاورز به خاطر اخلاق کاری قابل توجه خود شناخته می شد و ساعات زیادی را به جنبه های مختلف عصب شناسی اختصاص می داد. مشارکت های او در این زمینه متنوع و تاثیرگذار بود. او «knee jerk» را به بالین بریتانیا معرفی کرد، که تکنیکی تشخیصی که در معاینات عصبی قابل توجه است. گاورز همچنین کمک های پیشگامی به درک اپیلپسی و بیماری های مزمن تشنجی کرد.

0 لایک
0 نظر
دانلود

نویسندگان

خانه

دوره‌های آموزشی

مقالات

حساب کاربری