آناتومی سوراخ مونرو

خلاصه مقاله
سوراخ بین بطنی که به آن سوراخ مونرو نیز گفته می شود، جزء ضروری سیستم بطنی است که بطن سوم را به بطن جانبی متصل می کند. این سوراخ های جفت شده تبادل مایع مغزی نخاعی بین بطن های جانبی و بطن سوم را تسهیل می کند. هنگامی که این سوراخ ها مسدود یا از بین می روند، منجر به هیدروسفالی انسدادی غیر ارتباطی می شود.
#با_مقاله_درس_بخوانیم
#Foramen_of_monro_anatomy_and_importance
🔵 سوراخ بین بطنی که به آن سوراخ مونرو نیز گفته می شود، جزء ضروری سیستم بطنی است که بطن سوم را به بطن جانبی متصل می کند.
🔵 این سوراخ های جفت شده تبادل مایع مغزی نخاعی بین بطن های جانبی و بطن سوم را تسهیل می کند. هنگامی که این سوراخ ها مسدود یا از بین می روند، منجر به هیدروسفالی انسدادی غیر ارتباطی می شود.
🔵 آناتومی
🔰 سوراخ مونرو در پشت ستون و بدن فورنیکس و جلوی تالاموس، بین سقف و دیواره قدامی بطن سوم قرار دارد.
🔰 هر سوراخ شامل چندین ساختار است که از آن عبور می کند، از جمله choroid plexus، شاخه های انتهایی شریان های choroidal خلفی داخلی و سیاهرگ هایی مانند thalamostriate ، ورید choroidal فوقانی و سپتال.
🔰 در مواردی که بطن ها کوچک هستند، فورامن به صورت یک هلال کوچک با فرورفتگی قدامی مقعر ناشی از فورنیکس ظاهر می شود. برعکس، اگر بطن ها بزرگ باشند، فورامن شکل مقطع دایره ای تری به خود می گیرد.
🔵 تاریخچه
🔰 سوراخ مونرو ساختاری است که به افتخار پزشک اسکاتلندی الکساندر مونرو (1733-1817) نامگذاری شده است که اولین بار در سال 1783 آن را توصیف کرد. با این حال، توجه به این نکته مهم است که توضیحات قبلی از ارتباطات درون سوراخ (the communications within the foramen) به جالینوس باز می گردد.
🔰 شایان ذکر است که فردی که اولین بار این ساختار را توصیف کرد، الکساندر مونرو سکوندوس است، که نباید با پدر یا پسرش اشتباه گرفت، که آنها نیز الکساندر مونرو (به ترتیب پریموس و ترتیوس) نام داشتند و همگی کرسی آناتومی را در دانشگاه ادینبورگ داشتند.
🔵 پاتولوژی
🔰 سوراخ مونرو یک گذرگاه حیاتی است که در صورت انسداد می تواند باعث هیدروسفالی انسدادی (غیر ارتباطی) شود. تنگی می تواند در اثر طیفی از عوامل مانند علل عفونی (TORCH)، آترزی مادرزادی، ناهنجاری های عروقی و نئوپلاسم ها ایجاد شود.
1- کیست های کلوئیدی:
🛑 توده های رایج در سوراخ مونرو.
🛑 بروز: 0.2-2% تومورهای داخل جمجمه.
🛑 در 90 درصد بدون علامت است اما می تواند باعث هیدروسفالی شود.
🛑 بزرگ شدن سریع همراه با علائم شدید.
2- تومور سلول غول پیکر ساب اپاندیمی (Subependymal giant cell tumor (SGCT)) مرتبط با TSC:
🛑 شایع ترین ضایعه کودکان.
🛑 در 20 درصد از بیماران مبتلا به کمپلکس توبروس اسکلروزیس (TSC) یافت می شود.
🛑 تومورSGCT یک آستروسیتوم با درجه پایین (گرید یک طبقه بندی سازمان جهانی بهداشت) است.
🛑 لوبوله شده، توده های enhancing که به داخل بطن های جانبی یا سوم گسترش می یابند.
3- ساب اپندیموما:
🛑 تومور نادر با رشد آهسته.
🛑 معمولا در بطن چهارم رخ می دهد.
🛑 فورامن مونرو را بیشتر درگیر می کند.
🛑 به صورت یک ضایعه کوچک و کاملاً مشخص با حداقل enhancement ظاهر می شود.
🔵 درمان
1- نورواندوسکوپی:
🛑 تکنیک کم تهاجمی مناسب برای انسدادهای غشایی یک طرفه.
🛑 روشهای فنستراسیون متناسب با نوع خاصی از غشاء، که به دنبال باز شدن هدفمند است.
🛑 تجسم آندوسکوپی مستقیم و تکنیک دقیق برای جلوگیری از آسیب وریدهای تالاموستریات بسیار مهم است.
🛑 عوارض بالقوه شامل نقص حافظه و همی پارزی علیرغم حداقل تهاجم است.
🛑 آسیب ناخواسته فورنیکس در حین جراحی می تواند منجر به فراموشی انتروگراد پایدار شود.
2- کرانیوتومی باز:
🛑 دسترسی جایگزین را برای تومورهای سوراخ مونرو و شاخ فرونتال را درگیر می کند ارائه می دهد.
🛑 رویکردهای ترانس کورتیکال و ترانس کالوسال هر دو corridors های جراحی را برای دسترسی به منطقه مورد نظر فراهم می کند.
🛑 موفقیت در برداشتن تومور با استفاده از این تکنیک های جراحی باز گزارش شده است.
🛑 هر دو رویکرد دارای خطرات عوارضی مانند تشنج، ضعف، اختلال عملکرد حافظه و سندرم های disconnection syndromes هستند.
🔵 ملاحظات:
🛑 انتخاب روش درمانی بهینه برای انسداد فورامن مونرو، نیاز به تجزیه و تحلیل مورد به مورد دارد و باید مزایای تکنیکهای کم تهاجمی را در مقابل احتمال بروز عوارض ارزیابی کرد.
🔺منبع
🔺 منبع
📝ارائه دهنده: دکتر محمدسینا میرجانی
📝ادیتور: دکتر مهدی مهماندوست
✨شکوه دنیای اعصاب در انجمن علمی دانشجویی جراحی اعصاب
با ما همراه باشید.✨
🆔English:@NeurosurgeryAssociation
🆔Persian:@Neurosurgery_Association
مقالات مرتبط
تشخیص صرع
تشنج غایب اغلب با اختلال یا از دست دادن هوشیاری همراه است که از نظر بالینی ثابت شده است که تأثیری بر ناهنجاری های حرکتی و شناختی سلول های عصبی مغز دارد. تشنج چندین رویداد اتیوپاتوفیزیولوژیک را می پذیرد که منجر به چندین تغییر عملکرد عصبی در نواحی مداری رتیکولوتالاموکورتیکال سیستم عصبی مرکزی می شود. این امر اپیزودهای رویدادهای تشنج غایب را هموار می کند. گزارش یک مورد بالینی تشنج غایب در یک بیمار بالغ 25 ساله با اختلال هوشیاری به بیمارستان مراجعه کرد. اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی مغز بیمار یک ناحیه فشار خون کانونی کوچک را در ناحیه پاراسلار راست نزدیک به سینوس کاورنوس با حساسیت خفیف در سینوسهای حفرهای چپ، ماگزیلاری راست و سینوزیت اتموئید تشخیص داد. الکتروانسفالوگرام مغز امواج نرمال با آرتیفکت الکترودی را نشان داد. بیمار با تشنج های غایب تایید شد و با اکسکاربازپین 150 میلی گرم دو بار در روز تحت درمان قرار گرفت. بیمار از تشنج بهبود یافت و با مصرف دارو ترخیص شد. در دوره 3 ماهه یک بار برای معاینه پیگیری فراخوانده می شد. ✅معرفی: تشنج دوره کوتاهی از فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در مغز با سیگنالهای الکتریکی شدید است. به طور معمول، تشنج غایب از چند ثانیه تا چند دقیقه با از دست دادن هوشیاری و بدون هیچ تشنج مشخصی طول میکشد، اغلب در کودکان کمتر از 10 سال رخ میدهد. تشنج های غایب، توقف رفتاری آشکار، عدم پاسخگویی، پلک زدن چرخه ای پلک ها، توقف ناگهانی تکلم و حرکت، جویدن دهان، لب زدن و مالیدن انگشتان. تشخیص شامل آزمایش شمارش کامل خون، اسکن توموگرافی کامپیوتری مغز، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)، الکتروانسفالوگرام، و معاینه مایع مغزی نخاعی است که شواهد را فراهم میکند و به وضوح منشأ ضایعات تشنجی در مغز را نشان میدهد. پیشگیری و مدیریت تشنج غایب را می توان با استفاده از فنی توئین و کاربامازپین همراه با رژیم کتوژنیک انجام داد. ✴گزارش Case یک بیمار مرد 25 ساله با یک دوره تشنج غایب، با از دست دادن هوشیاری به مدت 2-4 دقیقه، سرگیجه و تاری دید به پزشکی عمومی مراجعه کرد. بیمار گزارش داد که پس از چند دقیقه از دست دادن هوشیاری خود دوباره به هوش آمد، اما سرگیجه همچنان ادامه داشت. بیمار استفراغ، حرکات غیر ارادی، سردرد، تب، بی اختیاری ادرار و تپش قلب نداشت
سندرم براون سکوارد به دنبال زخم ضربه خنجری به ستون فقرات قفسه سینه
یک مرد ۲۸ ساله با سابقه سوء مصرف مواد مخدر، پس از یک حادثه خشونت آمیز، دچار چندین آسیب شد که منجر به تشخیص سندرم برون-سیکرد (BSS) شد. سندرم برون-سکوآرد یک شکل نادر از آسیب نخاعی ناقص است که با فلج نورون حرکتی فوقانی یک طرفه و از دست دادن پریوستپشن (آگاهی از بدن) با نقص درد و حس دمای طرف مقابل ناشی از نیمسوز یا آسیب جانبی به نخاع مشخص میشود